«Χαϊκού – Η Ποίηση στους Δρόμους της Πόλης»
Η ποίηση βγαίνει στην πόλη με σιγουριά κι αέρα. Θα εμφανιστεί εκεί που δεν την περιμένεις. Στους δρόμους και στις πλατείες, δίπλα σου καθώς θα πίνεις το φρέντο σου στην Ερμού, φάτσα φόρα εκεί που θα κάνεις την απογευματινή σου βόλτα στη Φανερωμένη, έξω από το θέατρο… θα είναι παντού. Δεν θα μπορέσεις να την αποφύγεις. Θα την διαβάσεις. Θα είναι μικρή και ντελικάτη, θα σου χαρίσει εικόνες φευγαλέων στιγμών και έντονα συναισθήματα. Θα είναι μαζί σου για πολύ ακόμα μετά το απροσδόκητο συναπάντημά σας. Ίσως μπει βαθιά μέσα σου και μείνει μαζί σου μια ολόκληρη ζωή.
Λευκές νιφάδες
στα μαύρα σου μαλλάκια∙
θες το παλτό μου;
Αρεταίος Μπεζάνης
Άδειο κουκούλι
πετά η πεταλούδα.
Το δείλι ήρθε
Μαριλένα Αχιλλέως
Φλούδες ο σοβάς∙
βρίσκει δρόμο το νερό
για το σύννεφο
Kαλλιόπη Μπορμπουδάκη
Ήλιος ξεμουττά,
γραμμές ασήμι παντού.
Κέλυφος κούφιο
Μαριάννα Φοινίκεττου
Έφεξε μέρα∙
ακτίνες ποδηλάτου
την κλωθογυρνούν
Ζωή Χατζηγεωργίου
Σκάλωσε το φως
στο αγκάθι του ρόδου.
Θα ξημερώσει;
Αργυρώ Ψώρα – Θεοδωράτου
Δυο χελιδόνια
στον δρόμο πατημένα.
Ακριβό Έαρ
Καράμπελας Κωνσταντίνος
Βρύση που στάζει
σε φλιτζάνι γεννάει
νερό που μιλά
Πάμπος Βοσκαρίδης
Πλατανόφυλλο
κουβαλά πρωτοβρόχι.
Δάκρυ τζίτζικα
Γιάννης Παναγιώτου
Παίζουν τα παιδιά
δίχως να ξέρουν ότι
πατούν σε νάρκες
Σπυροπούλου Σαβίνα
Ψάξε στον χάρτη∙
κάποιος θα σημείωσε
την ουτοπία
Άκης Παρισιάδης
Λευκά σεντόνια
ανοίγουν στην άνοιξη
μικρή αυλαία
Αλεξία Καλογεροπούλου
Στον χέρσο αγρό
ιχνογραφεί μπαξέδες
μια ηλιαχτίδα
Βασίλης Δ. Παπαβασιλείου
Σταγόνες βροχής
στον ιστό της αράχνης
τραμπαλίζονται
Βίκυ Στέκα
Στέγη ππεσμένη,
άσπρα φκιόρα στες τρύπες,
κρύφκουσιν σφαίρες
Βαλεντίνη Σταύρου
Στάλες δροσερές
χορεύουν περιχαρείς
στις στάχτες μπροστά
Άγγελος Μητσόπουλος
Ίχνη βρεγμένα
στην άδεια παραλία
άσπρη καρέκλα
Ελένη Αναστασοπούλου
Άδεια καλώδια,
τα σπουργίτια εκτελούν
πρωινές πτήσεις
Ηλίας Τσαγκάς
Μια πεταλούδα
πέταξε πορτοκαλιά
στον ήλιο σκόνη
Τζένη Αννίνου
Άγρια τα χείλη,
φύλλα που καταπίνουν
βρόχινες λέξεις
Δέσποινα Μανωλακάκη
Σπουργίτια τρελά
ορμούν στις ερπύστριες
τις ματωμένες
Αυγουστής Μαρούλης
Πότε θα μάθεις;
Είμαστε όλα αυτά
που δεν είπαμε
Κυριάκος Στυλιανού
Ύστατη μάχη
στο δειλινό του κόσμου
μιας παπαρούνας
Σταυρούλα Ποζαπαλίδου
Παλιά ντουλάπα
στην πόρτα της καθρέφτης
αδειάζει στιγμές
Διονυσία Καραμπουρνιώτη
Άρρωστο γατί,
ακούει στο έδαφος
μουσικές χαράς
Φίλιππος Φιλίππου
Πράσινο φύλλο
παραδείσιο πουλί
έκπτωτο στη γη
Γιώργος Γάββαρης
Σε μια σχισμάδα
κυκλάμινο δίφυλλο
γύρεψε ανάσα
Μαρία Μαρτίδου Θεοφάνους
Στα τείχη ήλιος,
αιώνιος φρουρός τους∙
Είμαστε ξένοι
Ισμήνη Παφίτη
Στενό δρομάκι∙
στην αντηλιά χαρμάνι
αναδεύεται
Σπυρούλα Χρυσοστόμου
Χρυσή μπουγάδα
ο ουρανός άπλωσε
μέσα στη νύχτα
Σοφία Αλεξοπούλου
Not in the Ornamental Teapot
Not in the Ornamental Teapot is a masterful reimagining of woman. Strong-minded and surprisingly audacious heroines challenge and deconstruct the roles assigned to them by dominant narratives and preconceptions. Voices of older women, which have been traditionally neglected in literature, are granted with space and freedom to articulate their stories. In spite of the traumas inflicted upon them [or because of them] these quiet matriarchs rise to protect what they hold holy—family, home, love.
All proceeds from this publication will go toward the financial support of Room for Art.
Acknowledgments
This publication would not have been possible without the generous contribution of Marina Zervou, for the cover art, and Andreas Kyriakou of ANKY Studios, for the book and cover design.